Bogdan Wróbel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogdan Wróbel
Ilustracja
Wróbel podczas meczu Arka – Orkan (2010)
Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1976[1]
Sochaczew[1]

Wzrost

177 cm[2]

Masa ciała

95 kg[2]

Rugby union
Pozycja

łącznik ataku (10), obrońca (15)

Kariera juniorska
Lata Zespół
1990– Orkan Sochaczew
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
–2004 Orkan Sochaczew
1999 AZS-AWF Warszawa (wyp.)
2008–2014 Orkan Sochaczew
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
rugby 15:
 Polska U-19
1995–2004  Polska 36 (134)
rugby 7:
 Polska
Kariera trenerska
Lata Zespół
2000 Orkan Sochaczew
2007–2016 Orkan Sochaczew

Bogdan Wróbel (ur. 9 lutego 1976 w Sochaczewie) –były polski rugbysta występujący przeważnie na pozycji łącznika ataku. Wielokrotny reprezentant kraju w odmianie 15- oraz 7-osobowej, praktycznie przez całą swoją karierę związany z Orkanem Sochaczew[3].

Kariera klubowa i trenerska[edytuj | edytuj kod]

Bogdan Wróbel jest wychowankiem sochaczewskiego Orkana, do którego po raz pierwszy trafił w 1990 roku[1]. W 1991, 1992 i 1993 roku wywalczył wraz z nim srebrne medale mistrzostw Polski kadetów, w 1993 i 1995 roku srebrne medale wśród juniorów, zaś w 1994 roku medal brązowy w tej samej kategorii wiekowej[1].

W 1998 roku został wybrany Zawodnikiem Roku PZR[1]. Rok później przez krótki czas reprezentował barwy AZS-AWF Warszawa[1]. W 2000 roku wspólnie z Maciejem Brażukiem tymczasowo prowadził zespół seniorów Orkana[1].

W sezonie 2000/2001 zdobył w lidze 160 punktów, dzięki czemu uplasował się na drugim miejscu w klasyfikacji na najlepiej punktującego zawodnika rozgrywek. W 2001 roku został wybrany rugbystą roku w Polsce[4]; otrzymał również Honorową Srebrną Odznakę PZR[1].

Podobne rezultaty uzyskał także w sezonie 2003/2004 Wróbel, kiedy był jednym z najlepszych polskich zawodników. Polski Związek Rugby uznał go najlepszym zawodnikiem rugby 7 (w latach 1999–2002 zdobył cztery medale mistrzostw Polski w tej odmianie), wyróżniając jednocześnie za osiągnięcia uzyskane w „piętnastkach”[5].

Pomimo wysokich ocen, sezon Wróbla nie może być uznany za szczęśliwy, gdyż w maju 2004 roku brał udział w groźnym wypadku samochodowym. Trzech zawodników Orkana – Konrad Pisarek, Mariusz Śmielak i Bogdan Wróbel – podróżowało samochodem osobowym z Cetniewa do Sopotu. Prowadzony przez Pisarka samochód w okolicy Pucka uderzył w drzewo, po tym jak inny pojazd wymusił pierwszeństwo przejazdu. Wróbel doznał poważnych obrażeń kręgosłupa (pęknięty kręg lędźwiowy); niezbędna była operacja neurochirurgiczna[6][7][8]. Chociaż ze względu na wypadek Wróbel był zmuszony opuścić trzy ostatnie kolejki ligowe, to i tak okazał się być drugim najskuteczniejszym zawodnikiem tych rozgrywek – zdobył w nich 129 punktów[9].

Po wypadku Wróbel wrócił do pełnej sprawności, jednak powrót do aktywnego uprawiania sportu musiał być odłożony w czasie.

W 2007 roku był asystentem Grzegorza Kacały na stanowisku trenera Orkana[10], zaś w nowym sezonie został samodzielnym szkoleniowcem drużyny z Sochaczewa[11]. Niestety prowadzony przez niego Orkan spadł z I ligi. Jesienią 2008 roku Wróbel powrócił na boisko i został grającym trenerem zespołu[12].

W roku 2009 drużyna Orkana, której zarówno zawodnikiem, jak i opiekunem był Wróbel zdobyła brązowy medal mistrzostw Polski w rugby 7-osobowym[13]. W rozgrywkach „piętnastek” wróbel zdobył 54 punkty, co było drugim najlepszym wynikiem w drugiej lidze[14]. Rok później Orkan z Wróblem w składzie występował w ekstraklasie, gdzie zdobył brąz. Sochaczewski zespół powtórzył również wyczyn sprzed roku, zajmując trzecie miejsce wśród siódemek[15].

W czerwcu 2011 roku Wróbel ogłosił swoją rezygnację z pozycji szkoleniowca Orkana, pozostając jednocześnie aktywnym zawodnikiem[16]. Przed rozpoczęciem nowego sezonu okazało się jednak, że będzie nadal prowadził zespół z Sochaczewa[17]. Pełnił tę funkcję do końca 2016 roku[18].

Wróbel był współzałożycielem[19], a następnie wiceprezesem stowarzyszenia Rugby Klub Orkan Sochaczew, po jego odłączeniu od Miejskiego Klubu Sportowego Orkan w lutym 2010 roku[20].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Wróbel rozpoczynał karierę na arenie międzynarodowej na szczeblu juniorskim. Uczestniczył w Mistrzostwach Świata w 1993 (4. miejsce, porażka w małym finale z Włochami), 1994 (7. miejsce) i 1995 roku (12. miejsce)[1][21].

W reprezentacji seniorskiej zadebiutował 25 maja 1995 roku w spotkaniu z Danią rozgrywanym w ramach turnieju Baltic Cup (zwanego też igrzyskami bałtyckimi). Już trzy dni później, podczas pojedynku ze Szwecją zdobył pierwsze w swojej karierze punkty w reprezentacji[1].

Ostatnim meczem Wróbla w drużynie narodowej był mecz z 24 kwietnia 2004, kiedy to Polacy ulegli Holendrom 18:29. W tym meczu wychowanek Orkana zdobył 13 punktów[22]. Kilka dni później karierę Wróbla przerwał wypadek samochodowy.

W chwili zakończenia kariery reprezentacyjnej w wieku zaledwie 28 lat Wróbel ze 134 punktami był trzecim najlepiej punktującym zawodnikiem w historii reprezentacji Polski (za Januszem Urbanowiczem oraz Czesławem Jagieniakiem)[23]. Dopiero w marcu 2013 roku jego rezultat poprawił David Chartier[24].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Drużyna narodowa Rok Mecze Punkty
 Polska
1995 3 20
1996 4 28
1997 6 24
1998 5 5
1999 4 21
2000 6 6
2001 3 0
2002 1 0
2003 3 17
2004 1 13
Suma 36 134

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Synem Bogdana Wróbla jest Kacper Wróbel, także rugbysta Orkanu Sochaczew występujący na pozycji łącznika ataku[25].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia Polskiego Rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004, s. 118. ISBN 83-87414-07-7.
  2. a b Kadra Orkana Sochaczew w Ekstralidze Rugby w sezonie 2010/11:. orkansochaczew.pl, 2010. [dostęp 2013-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  3. Lechia - Ogniwo - Arka.. [w:] Głos Wybrzeża [on-line]. Trójmiasto.pl, 2001-07-15. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  4. Jacek Główczyński: Weekend na boiskach rugby. [w:] Głos Wybrzeża [on-line]. Trójmiasto.pl, 2002-04-12. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  5. Polski Związek Rugby: Najlepsi z najlepszych w sezonie 2003/4. rugby.info.pl, 2004-11-04. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  6. Pierwszy z serii turniejów cyklu European VII Circuit odbył się pod honorowym patronatem prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej pana Aleksandra Kwaśniewskiego.. Polski Związek Rugby, 2004-05-08/09. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  7. Po wypadku rugbistów. [w:] Głos Wybrzeża [on-line]. Trójmiasto.pl, 2004-05-11. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  8. Rugbiści o krok od śmierci. [w:] Życie Warszawy [on-line]. 2004-05-10. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  9. Sezon 2003/2004. Polski Związek Rugby, 2004-06. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  10. Orkan Sochaczew - Blachy Pruszyński Budowlani Łódź 10:55 (10:26). rugby.info.pl, 2007-05-09. [dostęp 2013-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (pol.).
  11. Podsumowanie: Seniorzy. Orkan Sochaczew, 2007-12-02. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  12. Remis na zakończenie!. Orkan Sochaczew, 2008-10-18. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  13. AZS AWF Warszawa Mistrzem Polski "7" na 2009'. rugby.info.pl, 2009-05-01. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  14. II liga rugby - sezon 2008/2009. Polski Związek Rugby, 2009-05-13. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  15. Kajetan Cyganik: Rok 2010 oczami trenerów - cz. 1. RugbyPolska.pl, 2011-01-12. [dostęp 2013-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  16. Kajetan Cyganik: Orkan Sochaczew bez trenera. RugbyPolska.pl, 2011-06-02. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  17. Kajetan Cyganik: Budowlani Lublin z bonusem na inaugurację. RugbyPolska.pl, 2011-08-20. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  18. I liga na własne życzenie. Sochaczew24.info, 2017-01-18. [dostęp 2016-05-20]. (pol.).
  19. Poznaj nominowanych do tytułów Sportowca i Trenera Roku. Sochaczew, 2013-01-20. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  20. O nas. Stowarzyszenie Rugby Klub Orkan Sochaczew, 2010-03/04. [dostęp 2013-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-12)]. (pol.).
  21. Tomasz Ertman: Od OMTUR-u do MKS-u. 1999.
  22. Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Suplement 2004–2006. Lublin: Towarzystwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2007, s. 30. ISBN 83-87414-53-0.
  23. Historia polskiego i światowego rugby. Polski Związek Rugby, 2011-12-31. [dostęp 2013-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-16)]. (pol.).
  24. Maciej Powała-Niedźwiecki: Ciekawe fakty po meczu w Gdyni. Polski Związek Rugby, 2013-02-04. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  25. Orkan mocno zawiał nad Gdynią. Sochaczew.pl, 2020-09-27. [dostęp 2021-05-20]. (pol.).